मेरो स्थायी घर दोलखा हो । अहिले काठमाडौँको कपनमा बस्दै आएकी छु । एक महिना नेना श्रेष्ठ दिदीको होटेलमा काम गरेँ । गत महिना होटेल बन्द भएपछि नेना दिदीकै डेरामा बस्दै आएकी छु ।
ललितपुरमा मेरो फुपू नाता पर्ने कल्पना र सुशीला श्रेष्ठ बस्नुहुन्छ । २८ गते म जात्रा हेर्न भनेर उहाँहरुकै डेरामा गएकी थिएँ । दिउँसो करिब २ बजे पुगेकी थिए । उहाँहरुकै डेरामा खाना खाइसकेपछि हामी सबैजना सुनाकोठी बजारमा लाखे जुधाउने जात्रा हेर्न गएका थियौँ । तीन घन्टाजति जात्रा हेरेपछि राति १० बजे हामी डेरामा फर्कियौँ । सबै त्यही सुत्ने कुरा भयो ।
एक घन्टाजति गफगाफ गरी बसेपछि मलाई कल्पना फुपूका ब्वाइफ्रेन्डलगायत केटाहरुले छाडा कुरा गर्ने, मेरो शरीरमा हात लगाई जिस्कनेजस्ता क्रियाकलाप गरे । त्यसपछि मलाई त्यहाँ बस्न उचित लागेन । मैले कपन बस्ने दिदीलाई फोन गरी आउँछु भनेँ ।
दिदीले आफ्ना प्रेमी पासाङलाई मलाई पनि पठाएको बताइन् । तर, धेरै बेरसम्म पनि पासाङ आएनन् । दिनीको फोनसमेत लागेन । त्यसपछि मैले राकेश भन्नेलाई ‘ट्याक्सी पाइँदैन’ भनेर सोध । उसले आफ्नो चिनेको साथीको ट्याक्सी भएको भन्दै ‘फोन गर्छु’ भनेर बाहिर गयो ।
ऊसँगै अरु तीनजना केटा पनि बाहिर गए । आन्दाजी १० मिनेटपछि राकेश मगरभित्र आयो । ‘ट्याक्सी आइपुग्न लाग्यो जाऔँ’ भनेपछि म बाहिर निस्किएकी थिएँ । कल्पना फुपूले ‘नजाऊ’ भन्दै हुनुहुन्थ्यो । तर, मलाई त्यस ठाउँमा बस्नै मन नलागेर हिडेकी हुँ ।
उनीहरुले ट्याक्सीमा पठाउन सहयोग नै गर्लान् भन्ने सोचेकी थिए । विश्वास मानेर राकेश मगरसँग गएकी हुँ । अलि पर पुगेपछि अरु केटासँग पनि भेट भयो । उनीहरुले मलाई ‘ट्याक्सी आउने बाटो यही हो’ भन्दै चौरमा पु¥याए । मलाई शंका लागेपछि किन यता ल्याएको भनेँ । ‘यतै त हो, हिँड भन्दै धकेल्दै चौरमा पुर्याए ।
‘ट्याक्सी यही आउँछ, बसौँ’ भनेपछि म पनि चौरमै बसेँ । राकेश मगर मेरो छेउमा बसी अँगालो हाल्यो । मैले ‘यो के गरेको’ भनेँ । ‘रमाइलो गरेको नि, यति पनि थाहा छैन’ भन्दै मेरो शरीरभित्र हात लगायो । सोही क्रममा अर्कोले मेरो हात समायो । त्यसको नाम अम्बरबहादुर मगर रहेछ, पछि थाहा भयो । उसले मेरो शरीरमा समाई चल्न दिएन । अरु दुईजना विशाल स्याङतान र मिलन महर्जनले मेरो पाइन्ट र पेन्टीसमेत खोलिदिए ।
म कराउने कोसिस गरेँ । मेरो मुख हातले बन्दी गरी मलाई कराउनसमेत दिइएन । मलाई राकेशले गालामा थप्पड हिर्कायो । मेरो मुख तथा आँखासमेत उनीहरुले हातले छोपिदिई पालैपालो जबर्जस्ती गरे । सुरुमा अम्बरबहादुर मगरले करणी गरेको हो । त्यसपछि अन्य तीनजनाले पनि पालैपालो करणी गरे । उनीहरुमध्ये एकजनाले कन्डम लगाएकोजस्तो लाग्छ । अन्यले के गरे, मलाई थाहा भएन । म रोई–कराई गर्दा पनि उनीहरुले मलाई करणी गर्न छोडेनन् ।
पछि, कसैलाई बताएमा ज्यान मार्ने धम्कीसमेत दिए । म डरले केही बोल्न सकिनँ । फेरि पनि केही समयपश्चात् करणी गर्नका लागि सल्लाह गर्न थाले । मैले आफूलाई दिसा लागेको बताएँ । दिसा गर्न जान्छु भनेपछि मलाई छाडिदिए । सोही बाहानमा म ननिकै रहेको खोलामा गएँ । त्यहाँबाट धान खेततिर भागेँ । मध्यरात भएको थियो । अँध्यारोमा भाग्दै करिब दुई किलोमिटर टाढा पुगेँ ।
दुई किलोमिटर टाढा पुगेपछि जस्ताले बारेको घरमा पुगी रोर्ई–कराई गरी ढोका खोल्न लगाए । दिँदीहरुले ढोका खोल्नुभयो । त्यो दिदीलाई चिनेकी थिइन । सोही दिदीलाई सम्पूर्ण कुरा बताइदिएँ । दिदीले नै प्रहरीलाई खबर गरिदिनुभयो । त्यहीँबाट मलाई प्रहरीले कार्यालयमा पु¥याएको हो । मलाई अनेक प्रपञ्च रची एकान्तस्थालमा पु¥याएर जबर्जस्ती करणी गर्नेलाई हदैसम्मको कारबाही हुन्छ भन्ने अपेक्षा गरेकी छु ।
नयाँ पत्रिका
